Antologia horroru „kobiecego”. Cztery historie wyreżyserowane i napisane przez cztery kobiety, o kobietach mające z założenia traktować. Całość spięta jest zrealizowanymi w technice poklatkowej animowanymi wstępem, zakończeniem oraz przerywnikami. Są one pretensjonalne, niezrozumiałe oraz nie wnoszą do filmu praktycznie niczego. Ot taki nikomu niepotrzebny manifest artystyczny twórców, uprzedzający widza, że ma do czynienia nie z jakąś zwykłą papką, ale z solidnym kawałkiem kina (w mniemaniu twórców oczywiście), które premierowo pokazywano w końcu w Sundance.

      Pierwsza opowieść („The Box”) jest jeszcze dość wciągająca. Jako jedyny segment posiada ona w sobie jakiś pierwiastek męski – za kanwę scenariusza posłużyło bowiem opowiadanie Jack'a Ketchum'a. Podróżując ze swoją mamą pociągiem w przeddzień świąt Bożego Narodzenia Danny zauważa, że jeden leciwy współtowarzysz jego podróży trzyma na kolanach zagadkowe, czerwone pudełko prezentowe. Mężczyzna na prośbę chłopca pokazuje mu zawartość pakunku. Wkrótce okazuje się, że Danny odmawia przyjmowania jakichkolwiek posiłków. Kiedy opowiada o pudełku swojej siostrze, ta również przestaje jeść. Historia powtarza się wtedy, gdy Danny szepcze coś do ucha swemu ojcu. Susan ma zatem przed sobą perspektywę najsmutniejszych świąt w życiu.

      „Birthday Party” opowiada historię Mary, która przygotowuje przyjęcie urodzinowe dla swojej córeczki. Podczas czynności z tym związanych odkrywa, że jej mąż dopiero co wyzionął ducha. Mary nie chce jednak, by taka błahostka zakłóciła jej córce imprezę. Wpada zatem na pomysł, by jej małżonek, pomimo przejściowej niedyspozycji był pełnoprawnym uczestnikiem przyjęcia. Ma mu w tym pomóc kostium misia pandy. Z założenia miało być śmiesznie – wyszło po prostu kiepsko. W dodatku z nadętym zakończeniem.

     Trzecia historia, to „Don't Fall”. Czwórka przyjaciół wyrusza na ekspedycję na pustynne odludzie. W jednej z jaskiń znajdują ścienne malowidło przedstawiające jakiegoś pradawnego demona lub potwora. Podczas noclegu jedna z dziewczyn zostaje zaatakowana przez istotę podobną do tej z malowidła. Zarażona (bądź opętana) staje się śmiertelnym zagrożeniem dla swych towarzyszy. Tak trywialne, tak proste, tak ograne, że aż żal o tym cokolwiek więcej pisać.

      Zbiór kończy „Her Only Living Son” - opowieść na tle dwóch poprzednich wcale nie najgorsza, choć i tak co najwyżej przeciętna. Samotna matka – Cora wychowuje syna – Andy'ego, który właśnie ma kończyć 18 lat. Andy to kawał wariata – przybija zwierzęta do drzewa, zrywa paznokcie szkolnym koleżankom. Wbrew twierdzeniom części naszej złotej młodzieży, że „łobuz kocha najbardziej” - Andy nie kocha nikogo, nawet matki. Pomimo tego jest wprost adorowany przez część swego otoczenia. Cora zabrania mu natomiast jakichkolwiek kontaktów z ojcem. Kim jest Andy? Kim jest jego ojciec? Skrzyżowanie „Dziecka Rosemary” z „Truman Show”.

Podstawowym mankamentem wszystkich w zasadzie opowiadań jest efekt jaki wywołują u widza, a który sprowadza się do tego, że widz pod koniec każdego z segmentów zadaje pytanie: „Wow i to już wszystko? Tyle do przekazania mieli twórcy?”. Historie urywają się zanim jeszcze się rozpoczęły – bez pomysłu na zakończenie. Jak na obraz tak bardzo promowany jako film kobiecy – to strasznie mało w nim kobiecości. Bo nie oszukujmy się, ale poza ostatnią opowieścią (którą jakkolwiek można jeszcze potraktować jako traktującą o macierzyństwie), to wszystkie pozostałe raczej mało eksponują kobiecość bohaterek, które tak po prawdzie mogłyby być facetami i nic by to nie zmieniło w opowiadanej historii. Poza tym wreszcie należy stwierdzić, że mamy do czynienia po prostu z kinem przez większość czasu naprawdę słabym, w porywach wznoszącym się lekko ku przeciętności.

 

 

Reżyseria: Roxanne Benjamin, Karyn Kusama, St. Vincent (jako Annie Clark), Jovanka Vuckovic;

Scenariusz: Jack Ketchum (n.p.p.), Jovanka Vuckovic, Roxanne Benjamin, St. Vincent (jako Annie Clark), Karyn Kusama ;  

Muzyka: Jefferson Friedman, Carly Paradis, St. Vincent (jako Annie Clark), The Gifted, Craig Wedren;

Zdjęcia: Ian Anderson, Tarin Anderson, Patrick Cady.

USA / CAN, 2017, 80 min.

Produkcja: Daniel Bekerman, Roxanne Benjamin, Nate Bolotin, Todd Brown, Joel Burch, Dwjuan F. Fox, Gabriela Gonzalez, Chris Harding, Karen Shaw, David A. Smith, Nick Spicer, Travis Stevens, Aram Tertzakian, Alyssa Ulrich, John Von Thaden, Jovanka Vuckovic / Snowfort Pictures, Scythia Films, XYZ Films.