Kojarzycie tablice, jakie mijają nieraz bohaterowie różnych amerykańskich filmów, informujące o tym do jakiego trafiło się miasta? Na tablicach tych figuruje zazwyczaj informacja o ilości mieszkańców zamieszkujących daną miejscowość. W westernach dla przykładu wyjeżdzający z miasteczka sprawny rewolwerowiec, przekreślał niekiedy liczbę mieszkańców jaką zastał wjeżdząjąc i dopisywał w jej miejsce nową, zmniejszoną proporcjonalnie do ilości kul wystrzelonych z rewolweru. Rockwell Falls – miasteczko, w którym będziemy gościć podczas projekcji niniejszego filmu nie zna jednak tego problemu. Od XIX wieku bowiem liczba zamieszkujących je mieszkańców wynosi niezmiennie 436 osób. Ciężko opowiedzieć cokolwiek więcej o fabule filmu, żeby nie zdradzić zbyt wiele i nie zepsuć frajdy płynącej z jego oglądania. Zwłaszcza, że wiele sugeruje już prolog, w którym podczas pościgu policyjnego ginie jeden z mieszkańców miasteczka. W tej samej chwili w miasteczku na świat przychodzi nowe dziecko. Aby przyjrzeć się z bliska fenomenowi tego niezwykłego "status quo" do Rockwell Falls przybywa Steve Kady – pracownik urzędu statystycznego. Zaledwie w kilka chwil po przekroczeniu granic administracyjnych mieściny łapie gumę w aucie. Jednakże niemalże równocześnie zjawiają się przedstawiciele miejscowych władz, którzy pomagają urzędnikowi dotrzeć do miejsca przeznaczenia. W samym Rockwell Falls Steve stanie oko w oko z ilką tajemnicą, zmową milczenia lokalnej społeczności, wplącze się w miłosny trójkąt po czym będzie musiał stanąć na głowie by spróbować z życiem uciec z miasteczka, które niekoniecznie będzie mu chciało na to pozwolić...

       Film niewątpliwie potrafi przykuć uwagę. Jest ciekawy, momentami nawet bardzo i wpasowuje się w nurt filmów traktujących o zamknietych małomiasteczkowych społecznościach, z którego wywodzą się m.in. obie wersje "Wicker Mana","Osada", "Tajemnica Wyspy Pine Cove", czy częściowo "Zgromadzenie". Film ciekawie nakręcony, ładne zdjęcia, kilka scen zapada szczególnie w pamięć (miejski festyn, składowisko samochodów w lesie – ten motyw akurat wydaje się być zapożyczony ze slasherów, czy chałupniczy sposób na przeprowadzenie lobotomii), dobrze zagrany – w rolach głównych poprawni... i .... , wśród postaci drugoplanowych- wokalista Limp Bizkit. Twórcy filmu starali się ponadto przemycić jakiś drobny przekaz piętnujący ksenofobię oraz gloryfikujący męską przyjaźń i lojalność. Nade wszystko jednak atutami obrazu są klimat Rockwell Falls i aura tajemniczości z nim związana. Potencjał tkwiacy w owej tajemnicy (ocierającej się o numerologię i Pismo Święte) nie został jednak moim zdaniem w pełni wykorzystany – mogło być odrobinkę lepiej. Mimo wszystko jednak film trzyma poziom – dobry z minusem.