Dość przypadkowo zebrana grupa młodzieży (wśród której znajduje się też trochę „ciężkiej” młodzieży) wyrusza vanem na imprezę halloweenową. Po drodze postanawiają odmeldować się w przydrożnym sklepie typu „quicky mart” celem skołowania zapasów pożywienia, co ma nastąpić w nie do końca zgodny z prawem sposób, znany w naszych swojskich kręgach kibicowskich pod nazwą „promowanie produktów”. Sprzedawca nie daje sobie jednak w kaszę dmuchać, wywiązuje się mała strzelanina, przyjeżdża policja. Jeden z policjantów zostaje postrzelony, podobnie zresztą jak jeden z nastolatków. Cała ekipa zawija się jednak do samochodu i rusza do ucieczki. Okazuje się, że w wyniku strzelaniny przestrzelono im bak. Zostają zmuszeni do skrycia się w znanym nam doskonale z dwóch poprzednich części filmu Hull House, w którym już czeka na nich nie mniej nam znana – Angela. Niestety oprócz domu i Angeli czeka na nas jeszcze cały wachlarz rozwiązań z części poprzedzających. Młodzi zatem kolejno będą się rozbierać, uprawiać seks i przemieniać się w demony...

     Całkowicie niepotrzebna i nieudana kontynuacja. Autorzy nie poszli niestety śladem twórców części drugiej, tylko ścieżką wytyczoną przez część pierwszą. Znów mamy dużo amatorszczyzny i tandety. Przy czym efekty specjalne i charakteryzacja stoją na daleko bardziej żenującym poziomie niż w jakbym nie patrzeć o 9 lata starszej części pierwszej. Najgorzej prezentują się metamorfozy bohaterów w demony. Nie ma tu zresztą ani jednej sceny naprawdę wartej zapamiętania. A takie, jak mówiłem, można było odnaleźć zarówno w „Nocy demonów”, jak i „Nocy demonów 2”. O aktorach trudno w ogóle cokolwiek powiedzieć, może tyle, że Amelia Kinkade jest już dużo starsza niż na początku serii.

      Mało strasznie, mało śmiesznie, mało ciekawie, bardzo mało profesjonalnie. Dobrze, że nie kręcono już czwartej części (ale opowiem jeszcze o remake'u). Ocena mierna.