PIĄTEK TRZYNASTEGO IV: OSTATNI ROZDZIAŁ
Podobnie jak w przypadku poprzednich części, projekcja zaczyna się od małego przypomnienia wydarzeń mających miejsce wcześniej. Tym razem obejmującego jednak wszystkie trzy nakręcone dotychczas filmy. Następnie mamy do czynienia z kontynuacją wątków z części trzeciej. Zdawałoby się martwy Jason zostaje przewieziony ze stodoły, w której został „zabity” do szpitala. Okazuje się, że informacje o jego śmierci są mocno przesadzone, o czym natychmiast przekonają się pracujący w tym szpitalu lekarz i pielęgniarka. Następnego dnia w rodzinne okolice Jasona podąża kolejna grupka złaknionej wiadomo czego młodzieży. Wraz z mieszkającą w pobliżu rodziną Jarvisów oraz parą miejscowych bliźniaczek staną się zwierzyną łowną dla złaknionego krwi Jasona.
W tej części cyklu autorzy zaczynają totalnie tracić kontakt z rzeczywistością. Tak naprawdę to nie wiadomo już czym/kim jest Jason. Czy jest to jeszcze żywy, zdeformowany człowiek, czy już powstałe ze zmarłych zombie. O scenariuszu raczej nie ma się co wypowiadać, gdyż po raz wtóry jest jedynie pretekstem dla pokazywania na ekranie kolejnych morderstw. A te – pomimo wielkiego powrotu do serii Toma Saviniego – raczej szału nie robią. A już na pewno nie wywołują takiego wrażenia jak w pierwszej odsłonie cyklu. Być może większa w tym wina reżysera – Josepha Zito, który nie wprowadził w te sceny (podobnie jak i w cały film) jakiegokolwiek elementu zaskoczenia. Z drugiej strony natomiast można by oczekiwać, że specjalista tej klasy co Savini jest w stanie odcisnąć samodzielnie swoje piętno na projekcie, w którym bierze udział. We „Friday the 13th: The Final Chapter” natomiast rękę Toma widać jedynie w pokoju młodego Tommy’ego, pełnym masek rozmaitych potworów. W obsadzie po raz pierwszy od czasów Kevina Bacona pojawiły się nazwiska cokolwiek znane dla filmowego świata. Dla mnie jednak ani Crispin Glover ani Corey Feldman zbyt powalająco nie zagrali – wręcz przeciwnie – dość irytująco. Ten drugi okazał się być zresztą tylko dziecięcą gwiazdą.
W dość interesującym na tle reszty filmu finale walcząca z Jasonem heroina ponownie w kółko pakuje się na co i rusz wypadające z rozmaitych skrytek zwłoki uprzednio zabitych, co staje się przykrą tradycją serii. Twórcy w niektórych miejscach puszczają oko do uważnych widzów poprzednich części, co dla wielu z nich może uchodzić za spory plus.
Poziomem najbliżej czwartej odsłonie serii do części trzeciej – dlatego przyznaje jej taką samą, dostateczną ocenę.
Erich Anderson (Rob); Judie Aronson (Samantha); Peter Barton (Doug); Kimberly Beck (Trish); Tom Everett (Człowiek z latarką); Crispin Glover (Jimmy Mortimer); Corey Feldman (Tommy Jarvis); Joan Freeman (Pani Jarvis); Lisa Freeman (Siostra Morgan); Thad Geer (Biegnący człowiek); Wayne Grace (Oficer Jamison); Clyde Hayes (Paul - jako Alan Hayes); Bonnie Hellman (Autostopowicz); Frankie Hill (Lainie); Barbara Howard (Sara); William Irby (Pilot helikoptera); Paul Lukather (Doktor); Bruce Mahler (Axel); Lawrence Monoson (Ted); Arnie Moore (Ratownik); Camilla More (Tina); Carey More (Terri); Robert Perault (Ratownik); Antony Ponzini (Vincent); Gene Ross (Glina); Abigail Shelton (Kobieta); John Walsh(Prezenter TV); Robyn Woods (Dziewczyna pod prysznicem); Terry Ballard (Policjant); Mark Stuart Lane (Policjant); Tom Savini (Jason mordujący autostopowicza); Ted White (Jason); Kirsten Baker, Richard Brooker, Peter Brouwer, Ronn Carroll, Steve Dash, Rex Everhart, John Furey, Walt Gorney, Dana Kimmell, Adrienne King, Marta Kober, Jack Marks, Tom McBride, Betsy Palmer, Jaime Perry, Jeffrey Rogers, Nick Savage, Amy Steel, Lauren-Marie Taylor, Russell Todd, Ari Lehman (wszyscy - mat. archiwalne).
Reżyseria: Joseph Zito;
Scenariusz: Victor Miller, Sean S. Cunningham, Ron Kurz, Carol Watson, Martin Kitrosser, Barney Cohen, Bruce Hidemi Sakow;
Muzyka: Harry Manfredini;
Zdjęcia: Joao Fernandes.
USA,1984, 91 min
Produkcja: Robert M. Barsamian, Tony Bishop, Frank Mancuso Jr., Lisa Barsamian / Paramount Pictures, Georgetown Productions Inc., Sean S. Cunningham Film.