Biedne Crittersy. W trzech wcześniejszych odsłonach serii tępiono je tak gorliwie i skutecznie, że w części czwartej celem ratowania zagrożonego gatunku, ich ostatnie ocalałe jaja wsadzono do kapsuły i wysłano w kosmos wraz z zahibernowanym i dobrze nam znanym Charliem McFaddenem. Po ponad pół wieku kapsułę odnalazła załoga statku kosmicznego, która na własnej skórze przekona się, że próba ratowania Crittersów, to nie był zbyt dobry pomysł.

      Biedni widzowie. Będą musieli oglądać te zdające się ciągnąć w nieskończoność kosmiczne wojaże. Kiedy wreszcie pojawią się mniej więcej w połowie filmu nasi sympatyczni, kulkowaci znajomi, to nie na zbyt długo. Ich odwiedziny ponadto mają zdecydowanie mniej luźny niż w poprzednich częściach charakter. Jakby kulki połknęły kij od szczotki normalnie. Zdecydowanie najlepiej obsadzona część serii, z niezwykle przecież zasłużonymi dla horroru Bradem Douriff’em (wiadomo: chociażby „Laleczki Chucky”oraz nowsze „Halloween”), Andersem Hove (cała seria „Subspecies”) i Angelą Bassett (trzy sezony „American Horror Story”) zdecydowanie odstaje od reszty. Ten fatalny pomysł wysłania serii w kosmos New Line Cinema powtórzy co gorsza jeszcze raz – w wypadku jednego ze swoich flagowych bohaterów – Jasona Voorheesa, kręcąc „Jasona X”.

     Nadzwyczaj nudny obraz. Nie śmieszy, nie straszy, nie ciekawi. Nie posiada też żadnych walorów, które równoważyłyby w/w niedostatki. Zastanawiałem się długo czy mimo wszystko, z uwagi na obecność Crittersów nie przyznać filmowi oceny miernej. Doszedłem jednak do wniosku, że właśnie przede wszystkim z uwagi na totalną profanację tak wdzięcznej w sumie serii oceny wyższej niż niedostateczna przyznać temu dziełu nie mogę.