„Billy - mały chłopiec, jest świadkiem morderstwa. Matka zabija ojca, a chłopca jako jedynego świadka więzi przez wiele lat na strychu. W tym czasie zakłada nową rodzinę. Kiedy Billy'emu udaje się wreszcie uwolnić z 'więzienia', jego jedynym celem jest zemsta. Ponura historia powraca w trakcie przygotowań do świąt Bożego Narodzenia. Nowym lokatorom (domu onegdaj zamieszkiwanego przez Billy`ego - MSZH) – studentkom, zaczynają przydarzać się koszmarne rzeczy … Remake klasycznego horroru Boba Clarka z 1974 roku” (opis polskiego dystrybutora – firmy „Best Film” z opakowania DVD).

       Jak dowiadujemy się z tego nie do końca fortunnego opisu – mamy do czynienia z nową wersją dzieła z 1974 r. Ci jednak, którzy kojarzą oryginalne „Black Christmas” wyczują zapewne od razu, że nie będzie to remake zbytnio trzymający się oryginału. W filmie Boba Clarka bowiem do końca nie wiedzieliśmy prawie nic o mordercy, no może oprócz tego, że ma na imię Billy. W „Black Christmas” A.D. 2006 naprzemiennie z wydarzeniami rozgrywającymi się na bieżąco, poznajemy najbardziej sekretne detale dotyczące przeszłości Williama. Myliliby się jednak Ci, którzy pomyśleliby, że oryginalność twórców remake'u kończy się na zbudowaniu praktycznie od podstaw postaci Billy'ego. W końcówce postarali się oni o jeszcze jeden sprytny i zaskakujący zabieg, przydający filmowi sporo na atrakcyjności. Tak po prawdzie trzeba zresztą przyznać, że poza tytułem, świętami i koncepcją morderstw w żeńskim akademiku (no i kilkoma rzeczami bezwzględnie charakterystycznymi dla dzieła z 1974 r. - takimi jak duszenie foliową torbą czy morderstwo kryształowym szpikulcem), zbyt wiele obu filmów nie łączy. Film z 2006 roku jest dużo bardziej krwawy. Za to oprócz wspomnianego - ciekawego i niespodziewanego zwrotu akcji film posiada w sobie znacznie mniej tajemnicy, wszystko jest jakby wyłożone na tacy. Realizacja poprawna, gra aktorska również, choć zbyt wielkiego pola do popisu aktorzy tu nie mają. Postacie nie zostały choćby nawet w ułamku tak dobrze sportretowane jak w wersji o 22 lata starszej.

        Dużo więcej krwi, dużo więcej kolęd, świątecznych piosenek, lampek, łańcuchów. Trochę mniej dobrego kina. Niemniej jednak jest to film bardzo przyzwoity. Niesłusznie częstokroć z góry przekreślany tylko z uwagi na to, że jest nową wersją starego hitu sprzed lat. Twórcy potrafili stworzyć obraz oryginalny i dobry.